به نقل از «ایسنا»

طبیب دلها؛ پزشکی که با تمام وجود در یزد پزشکی کرد

تاریخ انتشار: ۸ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۲۹۳۷۷۶

ایسنا/یزد دکتر «محمد بامشاد» از جراحان سرشناس یزد بود که سالها علاوه بر خدمات درمانی به دلیل صبر و متانت زبانزد پزشکان، شاگردان و مردم یزد بود و حتی برای آن که نیازمندان بتوانند بدون پرداخت هزینه به رایگان نسخه بگیرند، از داشتن منشی خوداری می‌کرد.

«حسین مسرّت» محقق و پژوهشگر تاریخ یزد در گفت وگو با ایسنا ضمن قرائت شعری از دکـتر «محمّد بامشاد» از پزشکان نام‌آور یزد به این مضمون که «قـدر خـود نشـناختــم در اوج دوران شـباب/در بــلا افـتاده‌ام اکـنون که پیــر و غافلــم***گر ملامت‌ها کنندم خلق، جای شبهه نیست/با وجود سـنّ و سـالم، همچنان من جاهلـم»، در مورد زندگی‌ او تصریح کرد: محمد بامشاد در صبح‌گاه هفدمین روز دی ۱۳۲۸ در خانواده‌ی فرهنگی «محمّد حسین بامشاد» و «فرّح انگیز مشتاق» که هر دو از فرهنگیان برجسته و با سابقه‌ی یزد بودند، چشم به دنیا گشود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی با بیان این که خانواده‌ی بامشاد ساکن کوی منارگلی از محلّات تاریخی یزد بودند، ادامه داد: محمّد ۵.۵ ساله بود که راهی دبستان ادب واقع در مقابل پارک کنونی وحشی بافقی شد و دوران دبستان را با نمرات عالی در خرداد ۱۳۴۰ به پایان برد و سپس برای گذراندن دوره سیکل اوّل به دبیرستان مارکار رفت و در ادامه برای سیکل دوم در سال ۱۳۴۳ دانش آموز دبیرستان آزادی کنونی شد.

مسرت با اشاره به نقل قولهایی از همکلاسان آن دوران بامشاد، از ویژگی‌های بارز او از همان دوران مدرسه را ادب، رفتار و اخلاق ذکر کرد و گفت: مهندس قیصری از همکلاسی‌های او می‌گوید: «۶ سال با دکتر بامشاد در دبستان ادب و سه سال نیز در مقطع دبیرستان با یکدیگر درس خواندیم. از همان موقع مؤدّب و آرام بود و بیشتر در جمع بچّه‌های خوب کلاس حضور داشت. رفتار و اخلاقش مورد تأیید همه مخصوصاً مدیر و ناظم مدرسه بود. در دوران ابتدایی یادم است سر کلاس مرتّب حاضر می‌شد و شاخص ترین رفتاری که از او دیدم این بود که خیلی با محبّت با هـم کلاسی‌هایش رفتار می‌کرد و زبانزد خاصّ و عام بود.»

وی به راهیابی محمّد به رشته پزشکی دانشگاه ملّی ایران که از معتبرترین دانشگاه‌های پزشکی ایران بود در اوّل مهر ۱۳۴۷ اشاره و در این باره به نقل از مادرش طی گفت‌وگویی عنوان کرد؛ «پسرم ۲۵ سالش بود که پزشک شد. یادم است که بعد از این که دیپلمش را گرفت، شهرهای مختلفی می‌رفتیم برای این که امتحان بدهد. رشتۀ طبیعی خوانده بود و می‌خواست ادامه‌ی تحصیل بدهد، مشهد، اصفهان، شیراز رفتیم و امتحان داد، قبول نشد. تهران که امتحان داد، دانشگاه ملّی(شهید بهشتی فعلی) قبول شد. در مدرسه بودم که دفتردارمان آمد به من گفت: مبارک باشد. گفتم: برای چی؟ گفت: اسم محمّد را دیده که قبول شده است. پسرم وقتی فهمید که قبول شده، گفت: من نمی‌روم این دانشگاه، هزینه‌اش زیاد است، هفت هزار تومان آن موقع برای یکسال تحصیل می‌گرفتند. راضی‌اش کردم و گفتم‌: تو نگران هزینه‌اش نباش برو.»

مسرت در ادامه خاطرنشان کرد: محمد در مهر ۱۳۵۳ توانست پس از هفت سال تحصیل شبانه روزی از پایان نامه‌ی خود با درجه‌ی ممتاز دفاع کند و به جامعه‌ی مقدّس پزشکی درآید. وی در همان سال پروانه پزشکی برای طبابت را دریافت کرد و در آذر ۱۳۵۳ با درجه‌ی ستوان یکمی در رسته‌ی پزشکی، به خدمت مقدّس نظام وظیفه در پایگاه چهارم شکاری دزفول پرداخت و پس از ۱۸ ماه خدمت در خرداد ۱۳۵۵، به زادگاه خود یزد برگشت.

این پژوهشگر و نویسنده‌ی برجسته تاریخ یزد افزود:  دکتر بامشاد پس از پایان خدمت در مرداد همان سال پروانۀ پزشکی خود را از سوی هیأت مدیرۀ نظام پزشکی ایران دریافت کرد امّا او که عاشق رشته‌ی پزشکی و رسیدن به قلّه‌های افتخار آن بود،  با تلاش زیاد موفّق به قبولی در دورۀ تخصّصی جرّاحی عمومی دانشگاه ملّی شد و از آبان همان سال به تحصیل در آن دانشگاه پرداخت.

وی ادامه داد: او از آن سال تا آبان ۱۳۵۹ که موفّق به گذراندن دوره‌ی تخصصّی جرّاحـی عمومی شد، در مراکز آموزشی، بهداشتی و درمانی تهران به ویژه بیمارستان‌های لقمان الدّولۀ ادهم و سعادت آباد به کار دستیاری و آسیستانی در بخش‌های اورولوژی، جرّاحی قلب، ارتوپدی، زنان و زایمان مشغول بود و با وجود این که در آذر همان سال، موافقت شبکۀ بهداری شهر هشتپر گیلان را برای استخدام گرفت امّا به عشق کار در زادگاه خود، دو ماه بعد راهی یزد شد تا با قراردادی تمام وقت در بیمارستان سیّدالشهدا (ع) یزد، مسئول راه اندازی بخش جرّاحی آن بیمارستان تازه بنیاد شود.

مسرت در این باره به گفت‌وگویی با دکتر «ولی شاهی» استناد و نقل می کند: «فکر می‌کنم از سال ۶۱ بود که دکتر بامشاد به بیمارستان سیّدالشهداء آمد و تا سال ۷۵ هم آنجا بود و بعد به بیمارستان شهدای کارگر رفت. وسایل اتاق عمل سیّدالشهداء را خودش چید، تک تک آنها را بررسی و نواقصش را برطرف کرد. به او مأموریّت دادند به تهران برود و وسایلی را که کم بود بخرد. بیمارستان آن موقع خانم‌های دیپلمه و بهیار برای دستیاری در اتاق عمل گرفته بود، می‌دیدم که با وسواس خاصّی به آنها آموزش می‌داد. حتّی عمل‌هایی که باید نیم ساعت طول می‌کشید، دو ساعته طولش می‌داد تا به دیگران آموزش دهد و طی یکی دوسال، دستیارانش بهترین تکنیسین های اتاق عمل شدند.»

وی همچنین به نقل قولی از دکتر «حاجب مرتاض» از پزشکان سرشناس استان اشاره و بیان کرد: «در انگلیس بودم، برای ادامۀ تحصیل به آن جا رفته بودم که یکی از بازرگانان ایرانی را دیدم که در لندن می‌خواست لیستی را تهیّه کنم تا به بیمارستان سید الشّهدا بفرستد. وقتی به لیست نگاه کردم، فهمیدم کسی که آن وسایل را انتخاب کرده، آدمی است که مطالعه دارد و با وسایل روز آشناست، هنگامی که سؤال کردم این شخص کیست؟ گفتند: جرّاحی که در بیمارستان سید الشّهدا کار می‌کند و این‌ها را درخواست داده است. وقتی از خارج به یزد برگشتم، با دکتر بامشاد آشنا شدم.»

به گفته‌ی مسرت، از سویی همزمان با کار جرّاحی در آن بیمارستان، پی گیر گذراندن پایان نامۀ تخصّصی خود از وزارت فرهنگ و آموزش عالی بود و توانست در دوم اسفند ۱۳۵۹ با موّفقیّت از پایان نامۀ خود در رشتۀ تخصّصی جرّاحی عمومی از دانشگاه ملّی ایران با عنوان: «حاملگی و سرطان پستان» زیر نظر جرّاح بسیار مشهور ایران، دکتر منصور صدر ثقة الاسلامی با درجۀ بسیار خوب دفاع کند و شادمان به یزد برگردد.  

وی افزود: شهریور ۱۳۵۹، رژیم عراق جنگ ناخواسته‌ای را به مردم ایران تحمیل کرد و هر گروهی بنا بر وظیفۀ ملّی و میهنی خود، در کار دفاع حضوری بایسته داشت و بی گمان در صدر گروه‌های غیرنظامی، پزشکان بودند که با جانفشانی‌های خود، پشت جبهه را مستحکم می‌داشتند. آنها هم در شهرهای خود به یاری مجروحان جنگی اعزامی می‌پرداختند و هم به جبهه‌های غرب و جنوب اعزام می‌شدند و دکتر بامشاد هم از مرداد ۱۳۶۱ تا سال ۱۳۶۷ بارها به جبهه‌های جنگ اعزام شد و در بیمارستان‌های طالقانی آبادان، شهید بقایی اهواز، شهید کلانتری اندیشمک، امام خمینی ایلام، فاطمه الزهرا (در خطّ مقدّم جبهه) و دیگر بیمارستان‌هایی که ستاد امداد و درمان جبهه‌های جنگ تعیین می‌کرد، به کار مقدّس پزشکی و کمک رسانی به مجروحان می‌پرداخت.

نویسنده‌ی کتاب «یزد، یادگار تاریخ» به نقل از دکتر رفیعیان یکی دیگر از پزشکان سرشناس یزد در مورد محمد بامشاد، اذعان کرد: ««قرار شد برای مأموریّتی به مناطق جنگی برویم، سال ۶۶ بود. برخی از پزشکانی که به مناطق جنگی می‌رفتند، در پی آن بودند تا خود را از خطر دور کنند. پس از مشخّص شدن محل خدمت هریک از نفرات، دکتر بامشاد به خطّ مقدم جبهه، به بیمارستان الزهرا منتقل شد.  بیمارستانی که دکتر به آنجا رفت، زیر زمین ساخته شده بود. او در آخرین روزی که در بازگشت به یزد بودیم به من گفت که آسمان را از لحظه‌ای که به این بیمارستان رفته است و الان یک ماه از آن تاریخ می‌گذرد، ندیده است. دکتر، وابستگی زیادی به خانواده‌اش و به خصوص پدر و مادرش داشت امّا آن قدر مجذوب خدمت رسانی به رزمنده‌ها شده بود که حتّی در طول این یک ماه، یک بار هم تماسی با خانواده‌اش نگرفته بود. او گاهی اوقات که از خاطرات آن زمان تعریف می‌کرد می‌گفت: شب‌های زیادی را به خاطر حجم بالای کار در اتاق عمل سپری کردم و شاید در اکثر اوقات، فقط روزی دو ساعت خوابیدم.»

مسرت با اشاره به اخذ دانشنامه‌ دکترای تخصّصی رشتۀ جرّاحی عمومی توسط بامشاد با امتیاز بسیار خـوب از دانشگاه ملّـی ایـران در مرداد ۱۳۶۱، گفت: دکـتر محمّد بامشاد بی‌صبرانه در آرزوی تدریس تجربیّات و یافته‌های پزشکی برای نسل جوان و علاقمند پزشکی بود و از این‌ رو درخواست عضویّت در هیأت علمی دانشکدۀ پزشکی یزد در رشتۀ جرّاحی عمومی را در آذر ۱۳۶۲ ارائه کرد و پس از آن به دعوت دانشکدۀ پزشکی، سخنرانی خود را پیرامون موضوع پایان نامه‌اش که سرطان بود، در همین سال به خوبی و با مهارت ایراد کرد و موفّق به جلب نظر رئیس و اعضای هیأت علمی آن دانشکده شد به طوری که در اسفند ۱۳۶۲ با حکم وزیر فرهنگ و آموزش عالی برای تدریس در آن دانشکده دعوت به کار شد و در نهایت در فروردین ۱۳۶۳ به عضو هیأت علمی دانشکدۀ پزشکی یزد درآمد.

وی به افتتاح مطبّ بامشاد در مهر سال ۱۳۶۲ اشاره و آن را فرصتی خواند که بتواند بیشتر و بهتر در خدمت بیماران خود باشد و با صبوری و متانت به مشکلات و درد دل آنان گوش بدهد، حتی نیازمندان می‌توانستند بدون پرداخت هزینه به رایگان نسخه بگیرند؛ او از داشتن منشی خوداری نموده بود تا برای بیمار اجباری نسبت به پرداخت حقّ ویزیت نباشد.

مسرت بارزترین صفت و خصیصه‌ای که وی را در نزد عموم پزشکان و دستیارانش مشهور کرده بود، نظم و انظباط خاصّش عنوان و خاطرنشان کرد: هوش سرشار و دانش و کاردانی او، دکتر بامشاد را به سوی مسئولیّت‌های سنگین‌تری سوق می‌داد، وی نه تنها در نزد مردم یزد به عنوان جرّاحی حاذق، مؤدّب و مهربان شهره بود، بلکه در نزد همکاران نیز به مدیریّت و کاردانی آوازه داشت و حتّی همکاران پزشک نیز برای جرّاحی نزد او می‌آمدند.

وی با اشاره به این که دکتر بامشاد در اردیبهشت ۱۳۷۱ از سوی سازمان نظام پزشکی ایران و بر مبنای خرد جمعی هیئت مدیرۀ نظام پزشکی شهرستان یزد به عضویّت در هیأت بدوی انتظامی نظام پزشکی شهرستان یزد انتخاب شد، یکی از ویژگی‌های بارز دکتر بامشاد را پی جویی حقیقت و آگاهی از دانش‌های نوین روز پزشکی به ویژه در بخش جرّاحی خواند به طوری که او را وا می‌داشت مشتاقانه در کنگره‌ها و سمینارهای سالانۀ علمی و بازآموزی جرّاحان ایران که از اردیبهشت ۱۳۷۱ تا ۱۳۷۷ برگزار می‌شد، شرکتی فعّالانه داشته باشد و بتواند یافته‌های جدید را در کار خود به کار بندد.

وی در این باره به نقل از دکتر «عباس مدیر» ذکر کرد؛ «یادم می‌آید هر وقت به کنگرۀ جرّاحی می‌رفتیم، برخلاف برخی از پزشکان، از روز اوّل تا آخر در کنفرانس‌ها می‌نشست، کمتر کسی را می‌دیدم که پنج روز کنگرۀ جرّاحی را کامل بنشیند. شاد روان بامشاد توجّه خاصّی به علم داشت و شخصی مفید برای جامعۀ پزشکی و دانشگاهی به شمار می‌رفت.»

مسرت با اشاره به انتصاب دکتر بامشاد در بهمن ۱۳۷۲ به عنوان مدیر گروه جرّاحی دانشکدۀ پزشکی علی بن ابی طالب وابسته به دانشگاه آزاد اسلامی یزد، یادآور شد: البته وی فارغ از همه‌ی بحث‌های پزشکی و علمی، طبع لطیفی داشت و بدون بهره‌گیری از کلاس‌های خاصّ موسیقی و حتّی شاگردی نزد استادان موسیقی، در نواختن سنتور، تار، سه تار و تا حدودی نی مهارتی تمام داشت و در محفل‌های خودمانی که اهل دل و موسیقی و شعر حضور داشتند، به هنر آفرینی نزد حاضران می‌پرداخت.  

وی به گفت‌وگویی که در این باره دکتر «محمدعلی شهاب» متخصص بیماری‌های کودکان در مورد دکتر بامشاد داشت، اشاره و نقل کرد: «چندین سال پیش در بخش اطفال، صدای گریۀ بچّه‌ها همۀ پرستاران را کلافه کرده بود و پرستاری می‌گفت: بچّه‌ها با گریه‌اشان کلّۀ آدم را می‌خورند. همان موقع بود که دکتر بامشاد وارد بخش شد و با خنده گفت: دکتر شهاب می‌شنوی شاید این صداها سمفونی بتهوون نباشد، امّا سمفونی زندگی است. دکتر، گریۀ بچّه‌ها را به یک سمفونی تشبیه کرد و از آن به بعد، صدای گریۀ بچّه‌ها برایم آزاردهنده نیست.  او علاوه بر استعداد در زمنیۀ موسیقی، عکّاس خوبی هم بود. روزی برایم تعریف کرد که در خانه‌اش تاریکخانه دارد و عکس‌هایی را که می‌گیرد، خودش ظاهر و چاپ می‌کند. این اواخر هم به کار باغبانی علاقه پیدا کرده بود و بیشتر اوقات فراغتش را در باغچه‌ها در حال پیوند زدن و هرس کردن گل و درختان می‌گذراند. »

وی نقل قولی از دکتر «عبّاس عدالت خواه» متخصص طب اورژانس در مورد این پزشک فقید یزد نیز اشاره و بیان کرد: «دکتر بامشاد بدون اغراق و به گواه همۀ شاگردان ایشان، نماد آرامش و متانت بودند، مظهر صبر و دقّّت وسرمشق خدمت به همه انسان‌ها .فقط شاگردان دکتر حرف مرا می‌فهمند؛ وقتی می‌گویم مظهر صبر، یادمان می‌آید که راندهای دکتر بامشاد، ساعت‌ها طول می‌کشید. اگر هزار دفعه یک سؤال را می‌پرسیدی، هزار دفعه با متانت و آرامش، مثل بار اوّل پاسخ می‌دادند. دقّت ایشان در تمام جنبه‌های زندگی و کاری برایمان سرمشق بود. یاد کلاس‌های ظهر شنبۀ بدون لحظه‌ای تأخیر بخیر. .. روز آخری که می‌خواستم برای ادامه تحصیل به تهران بیایم، جهت خداحافظی پیش ایشان رفته و گفتم: می‌خواهم رشتۀ طبّ اورژانس بخوانم. گفتند: چون رشتۀ جدیدی است، اطّلاع زیادی از آن ندارم امّا حدس می‌زنم می‌توانی خیلی به مردم کمک کنی. پس کار خوبی است. در هر جا که می‌روی همۀ تلاشت را بکن، چون انسان با تلاش زنده است. یک نصیحت هم کردند: که روز به روز بیشتر به بینش این مرد بزرگ در پزشکی پی می‌برم. گفتند: خیلی‌ها در معالجه بیماران به تو یاد می‌دهند چه کارهایی را انجام بده، ولی من می‌خواهم یادگیری که چه کارهایی را هم نباید انجام داد و از اقدامات بی‌نتیجه برای بیماران بپرهیز!»

مست با بیان این که بامشاد روز به روز بیشتر مورد اعتماد و وثوق جامعۀ پزشکان یزدی قرار می‌گرفت به گونه‌ای که از سال ۱۳۷۵ تا پایان عمر برای چهار دوره متوالی عضو هیأت مدیرۀ نظام پزشکی استان یزد بود، گفت: بامشاد در سال ۱۳۸۰ به عنوان پزشک نمونه برگزیده شد و پس از آن در خرداد ۱۳۸۱ طیّ حکمی از سوی سازمان تأمین اجتماعی به عنوان عضو متخصّص کمیسیون پزشکی تجدید نظر استان یزد و عضو متخصّص کمیسیون پزشکی بدوی حرف و مشاغل آزاد استان یزد، انتخاب و طیّ احکام بعدی تا پایان زندگی در این سمت باقی بود.  

وی افزود: شرکت مستمر وی در کنگره‌های سالیانۀ جرّاحان ایران، عضویّت در هیأت علمی دانشکده‌های پزشکی یزد و علی بن ابی طا لب، اشتهار در نزد جرّاحان استان یزد و همکاری گسترده با بیمارستان‌های معتبر یزد باعث گردید، که در اردیبهشت ۱۳۸۲ به عضویّت پیوستۀ جامعۀ جرّاحان ایران در آید. سال بعد وی با عنوان استادیار و سپس استاد، در هیأت علمی دانشکدۀ پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی استخدام شد.  

این محقق تاریخ یزد نقل قولهای فراوانی از بیماران و بهبودیافتگان در مورد ویژگی‌های اخلاقی دکتر بامشاد را یادآور شد و اظهار کرد: با این اوصاف آیا حق نبود که او مجدداً در شهریور ۱۳۸۶ به عنوان پزشک متخصّص نمونۀ کشوری انتخاب شود و در روز پزشک و بزرگداشت ابن سینا از او تجلیل شود.

مسرت به نقل از دکتر ناظمیان خاطرنشان کرد: «اگر هر کدام از ما پزشکان، یکی از خصوصیات اخلاقی او را داشتیم، در کارمان خیلی موفّق بودیم. او با تمام وجود، مریض را معاینه می‌کرد، جرّاحی می‌کرد. با تمام وجود، پزشک بود و به پزشکی احترام می‌گذاشت. شاید سی سال پیش که آمد، جرّاح کم بود، ولی در این سال‌ها که این همه جرّاح زیاد شده بود، باز هم مردم او را انتخاب می‌کردند و به کارش اعتماد داشتند. »

وی با بیان این که بامشاد شاید به واسطۀ علاقۀ شدیدی که به کار پزشکی و اهتمام در مداوای بیماران داشت، هیچ گاه ازدواج نکرد و تا پایان عمر در کنار مادرش، مجرّد زیست، گفت: آخرین سال حیات دکتر بامشاد همراه بود با تقدیر از تلاش‌های وی از سوی رئیس دانشکده پزشکی علیّ بن ابی طالب و مدیر دانشگاه آزاد اسلامی یزد. البته وی در آبان ۱۳۸۹ به پیشنهاد سازمان نظام پزشکی یزد، مجدداً به عضویّت دوسالۀ هیأت بدوی انتظامی نظام پزشکی شهرستان یزد درآمد.

مسرت در پایان گفت: سرانجام دکتر محمد بامشاد پس از عمری تلاش، کوشش، مهربانی، هنرمندی، بزرگ منشی، صفا، صمیمیّت، درس آموزی و مردم داری در شامگاه ۲۲ اسفند ۱۳۸۹ به طرز مشکوک و دلخراشی که زبان از بیان آن قاصر است، به دیدار طبیب هستی شتافت و در آرامستان خلدبرین یزد آرمید.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: استانی فرهنگی و هنری حسين مسرت پزشكي مشاهير يزد بیمارستان سی دانشگاه مل ی نظام پزشکی پزشکی یزد هیأت علمی استان یزد د بامشاد اتاق عمل همان سال ی پزشکی ی ایران بچ ه ها ی پزشک عضوی ت

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۲۹۳۷۷۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

در 5 دقیقه با عینک زدن خدافظی کنید!

آیا می‌خواهید از دست عینک‌ها و لنزهای اذیت کننده خلاص شوید؟ آیا می‌خواهید با یک روش سریع و موثر از دیدن بدون نیاز به عینک لذت ببرید؟ امروزه می‌توانید تنها در 5 دقیقه برای همیشه با عینک زدن خداحافظی کنید و با عمل لیزیک چشم تجربه‌ای جدید کسب کنید. در ادامه با ما همراه باشید تا شما را با عمل لیزیک چشم آشنا کنیم.

بهترین راه حل برای خداحافظی با عینک

همانطور که گفته شد بهترین راه حل برای خداحافظی با عینک، به طور معمول عمل لیزیک در اهواز است. لیزیک یک روش جراحی است که با استفاده از لیزر، اشکال و مشکلات بینایی را تصحیح می‌کند. این روش به شما این امکان را می‌دهد تا بدون نیاز به عینک یا لنز، دید بهتری داشته باشید و از مزایای زندگی بدون آن‌ها لذت ببرید.

عمل لیزیک چشم یک روش موثر و ایمن است که توسط متخصص جراح چشم انجام می‌شود. با استفاده از لیزیک، می‌توانید به طور دائمی از عینک یا لنز خداحافظی کنید و به جای آن‌ها، دید بهتر و واضحتری داشته باشید اما قبل از تصمیم‌گیری برای عمل لیزیک، مهم است که با یک متخصص چشم مشورت کنید تا مطمئن شوید که شرایط شما برای انجام این عمل مناسب است یا خیر؟ و بهترین نتیجه را خواهید گرفت.

عواملی که باعث می­شوند شما عینک بزنید

عوامل مختلفی ممکن است باعث شود که یک فرد نیاز به عینک داشته باشد. برخی از این عوامل عبارتند از:

انواع عیوب انکساری و بینایی: شامل مشکلاتی مانند نزدیک بینی، دوربینی (هایپروپیا) و استیگمات است که افراد را به عینک یا لنز برای تصحیح دید نیازمند می‌کند. پیری: با پیر شدن چشم، عینک‌زدن برای بسیاری از افراد طبیعی می‌شود، زیرا عدسی چشم، توانایی تمرکز را از دست داده است، نیاز به کمکی برای بینایی دارد. آستیگمات: این مشکل برای افرادی که شکل تاری دید و ضعف بینایی در قرنیه دارند، اتفاق می‌افتد و به طور معمول نیاز به عینک یا لنز دارند. عوامل ژنتیکی: در بسیاری از موارد، نیاز به عینک یا لنز به علت وراثت است. شرایط محیطی: برخی از شرایط محیطی مانند استفاده از دستگاه‌های الکترونیکی برای مدت طولانی، خواندن در نور کم و غیره می‌تواند باعث تنش بینایی شود و نیاز به عینک را افزایش دهد. آسیب‌ها و بیماری‌ها: آسیب‌هایی مانند زخم‌های چشمی، عفونت‌های قرنیه، کاتاراکت (آب مروارید) و برخی بیماری‌های دیگر نیاز به عینک یا لنز را افزایش می‌دهند.

عوارض و معایب استفاده از عینک

استفاده از عینک، با وجود کمک بزرگی که به تصحیح بینایی می‌کند، ممکن است با برخی عوارض همراه باشد. در ادامه، به برخی از این عوارض اشاره می‌کنیم:

ناراحتی از فشار عینک: استفاده مداوم از عینک می‌تواند باعث ناراحتی و احساس فشار در ناحیه بینی شود. این مسئله ممکن است به خصوص برای افرادی که عینک‌های سنگینی دارند یا عینک دچار مشکل شده است، مشکل‌ساز باشد. مشکلات در کارکرد روزمره: برای برخی افراد، عینک می‌تواند مشکلاتی در انجام فعالیت‌های روزمره مانند ورزش یا استفاده از دستگاه‌های الکترونیکی ایجاد کند. عینک ممکن است در زمان ورزش بیافتد یا در هنگام استفاده از دستگاه‌های الکترونیکی مزاحمت ایجاد کند. مشکلات دیداری: استفاده از عینک‌های نامناسب یا قدیمی ممکن است باعث انحراف یا تغییر در دیدن شود. عینک‌های که درست تنظیم نشده باشند ممکن است دیداری را از بین ببرند یا موجب سردرد و دیگر مشکلات بینایی شوند. مشکلات جانبی مربوط به استفاده مداوم: استفاده مداوم از عینک می‌تواند باعث مشکلات جانبی مانند خستگی چشم، خشکی چشم و حتی گم شدگی یا دچار شکستگی و ایجاد خطر برای چشم شود. محدودیت در انتخاب استایل: برخی از افراد ممکن است احساس ناراحتی درباره ظاهر خود با عینک داشته باشند و از نظر زیبایی احساس ناراحتی کنند. عینک‌ها ممکن است باعث محدودیت در انتخاب استایل و مدل‌های مختلف لباس شود.

این عوارض و محدودیت‌ها ممکن است برای هر فرد متفاوت باشد و بسته به شرایط بینایی و استفاده از عینک، متغیر باشد.

عمل لیزیک در اهواز

لیزیک، یک نوع جراحی چشم است که از لیزر برای اصلاح عیوب انکساری چشم مانند نزدیک‌بینی، دوربینی و آستیگماتیسم استفاده می‌کند. پس از انجام عمل لیزیک، بسیاری از افراد دیگر نیازی به استفاده از عینک یا لنزهای تماسی ندارند و می‌توانند بینایی طبیعی خود را بدست آورند. در شهر اهواز نیز امکان انجام این عمل وجود دارد و بسیاری از مراکز پزشکی این خدمات را ارائه می‌دهند.

برای انجام عمل لیزیک در اهواز، می‌توانید به کلینیک چشم پزشکی دکتر بیگی مراجعه کنید. این مرکز دارای تجهیزات پیشرفته‌ای است که قادر به ارائه خدمات با کیفیت و سریع برای بیماران هست. قبل از تصمیم‌گیری برای عمل لیزیک، مهم است که با دکتر بیگی، متخصص چشم مشورت کرده و تمامی جوانب و جزئیات این روش را بررسی کنید.

عمل لیزیک اغلب به عنوان یک راه حل موثر و امن برای تصحیح بینایی در نظر گرفته می‌شود، اما همچنین ممکن است با برخی از عوارض و ریسک‌ها همراه باشد. بنابراین، انتخاب یک مرکز پزشکی با تجربه و معتبر و همچنین مشورت با پزشک خود بسیار اساسی است تا اطمینان حاصل شود که شرایط شما برای انجام این عمل مناسب است و بهترین نتیجه را خواهید گرفت.

هزینه عمل لیزیک چشم در اهواز

هزینه عمل لیزیک چشم ممکن است بسته به متغیرهای مختلفی از جمله مرکز چشم پزشکی، تجهیزات مورد استفاده، تجربه پزشک، وضعیت چشمی شما و نوع تکنولوژی مورد استفاده برای انجام عمل متغیر باشد. همچنین، هزینه‌های مربوط به مشاوره، معاینه پیش از عمل، عمل جراحی، داروها و مراقبت‌های پس از عمل نیز ممکن است در مجموعه‌های مختلف متفاوت باشد.

هزینه عمل لیزیک در مجموعه دکتر بیگی در اهواز در سال 1403 بین 10 تا 11 میلیون تومان می باشد. اما این مبلغ ممکن است در مراکز دیگر متفاوت باشد. بنابراین، برای اطلاعات دقیق‌تر و هزینه‌های کامل، پیشنهاد می‌شود با مراکز پزشکی مختلف تماس بگیرید و جزئیات را بررسی کنید.

بهترین جراح لیزیک چشم استان خوزستان

کلینیک چشم پزشکی دکتر وحید بیگی، بهترین جراح لیزیک در اهواز و ماهشهر یکی از مراکز معتبر استان خوزستان است که خدمات جراحی لیزری چشم را ارائه می‌دهد. این مرکز با دارا بودن تجهیزات پیشرفته و تیم متخصص پزشکی، به بیماران خود خدمات با کیفیتی ارائه می‌دهد.

در کلینیک چشم پزشکی دکتر وحید بیگی، تجربه و تخصص حرف اول را می‌زند. که در این مجموعه با استفاده از تکنولوژی‌های روز دنیا، به بیماران کمک می‌کنند تا بهبودی در بینایی خود را تجربه کنند. این مرکز همچنین ارائه دهنده خدمات مشاوره لیزیک رایگان است که برای بیماران این امکان را فراهم می‌کند تا با راهنمایی متخصصان، تصمیم به انجام جراحی لیزیک بگیرند.

چگونه از خدمات مجموعه دکتر بیگی استفاده کنیم؟

دکتر وحید بیگی، متخصص جراحی و درمان بیماری های چشم، با بیش از 10 سال تجربه در عمل لیزیک به عنوان یکی از متخصصان برجسته در این زمینه شناخته می‌شود. برای استفاده از خدمات مجموعه دکتر بیگی در اهواز، می‌توانید از روش‌های زیر برای ارتباط با این مجموعه استفاده کنید.

1. تماس تلفنی: شماره تماس و واتساپ دکتر بیگی 09013543057 است که شما می‌توانید با کارشناسان مرکز تماس بگیرید و سوالات خود را مطرح کرده و یک وقت ملاقات برای مشاوره عمل لیزیک رزرو کنید.

2. مراجعه حضوری: برای ملاقات حضوری در مجموعه دکتر بیگی می‌توانید به آدرس ماهشهر، میدان امام، خیابان باهنر، جنب عینک زایس مراجعه کنید.

3. وب‌سایت: آدرس وب سایت مجموعه دکتر بیگی drbeigi.com می باشد و از این طریق می‌توانید اطلاعات بیشتری در مورد خدمات ارائه شده و مقالات مربوطه در حوزه لیزیک و... مشاهده کنید. همچنین می‌توانید بصورت آنلاین نوبت دریافت کنید.